تسخیرناپذیران، اثر برایان دی پالما است. بازیگرانی همچون رابرت دنیرو و شون کانری و کوین کاستنر در آن نفش آفرینی میکنند. این فیلم از دیدگاه بسیاری از منتقدان یکی از شاهکارهای دهه هشتاد میلادی است. از نقاط قوت این فیلم میتوان به کارگردانی بی نظیر آن اشاره کرد. مامور فدرال، «الیوت نس» یک تیم کوچک تشکیل می دهد تا سردسته خلافکاران شیکاگو، «آل کاپون» را پای میز محاکمه بیاورد اما…
جناییدرامهیجان انگیز
هشدار : کامنت دارای اسپویل
فیلم راجب افزایش توانایی مغز انسان هست.
هرچی درصدش بیشتر بشه لوسی توانایی های ماوراطبیعی بیشتری پیدا میکنه.
البته یک چیزی که شاید برای شما هم آخر فیلم سوال بشه چرا وقتی به صد درصد رسید ناپدید شد و در عین حال همه جا بود و هیج جا نبود.
نظر شخصی من اینه که لوسی توانایی حرکت کردن با سرعت نور پیدا کرد.
وقتی هرجسمی با سرعت نور حرکت کنه ناپدید میشه و بالاتر از سرعت نور نیست.
سرعت نور یکی از معدود ثابت هاست.
و وقتی با این سرعت حرکت کنید از نظر علمی میشه سفر در زمان هم انجام داد.
Cpu مغز یک کامپیوتر که برای کد شکنی اطلاعات، دیتا ها و یا کد های برنامه نویسی استفاده میشه شباهت بسیار زیادی به مغز انسان داره و در دنیای امروز تقریبا هرچیز مصنوعی ( نظیر هوش مصنوعی) از روی دنیای اصلی کپی برداری میشه.
پس با افزایش سطح توانایی مغز انسان اصلا بعید نیست مانند کامپیوتر توانایی پردازش چیزهای خیلی بیشتری پیدا بکنه و کارهای خارق العاده تری انجام بده.
به نظرم به جای علمی و تخیلی بیشترش علمی بود تا تخیلی.
البته تخیلی از این نظر که فعلا انسان نمیتونه این کارهارو انجام بده اما در زمان آینده و با پیشرفت تکنولوژی وجود ابر انسان ها کاملا منطقی به نظر میرسه.
در مجموع فیلم خوبی هست ببینید.
اگه فیلم under the skin اسکارلت جوهانسون رو هم بزارید ممنون میشم تعریفشو خیلی شنیدم